та́кса
‘сабака’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
та́кса |
та́ксы |
| Р. |
та́ксы |
та́кс та́ксаў |
| Д. |
та́ксе |
та́ксам |
| В. |
та́ксу |
та́кс та́ксаў |
| Т. |
та́ксай та́ксаю |
та́ксамі |
| М. |
та́ксе |
та́ксах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
карна́цік
‘невысокі чалавек; жывёла (сабака) з кароткім хвастом або без хваста’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
карна́цік |
карна́цікі |
| Р. |
карна́ціка |
карна́цікаў |
| Д. |
карна́ціку |
карна́цікам |
| В. |
карна́ціка |
карна́цікаў |
| Т. |
карна́цікам |
карна́цікамі |
| М. |
карна́ціку |
карна́ціках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
карна́цік
‘невысокі чалавек; жывёла (сабака) з кароткім хвастом або без хваста’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
карна́цік |
карна́цікі |
| Р. |
карна́ціка |
карна́цікаў |
| Д. |
карна́ціку |
карна́цікам |
| В. |
карна́ціка |
карна́цікаў |
| Т. |
карна́цікам |
карна́цікамі |
| М. |
карна́ціку |
карна́ціках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
даве́ку, прысл.
Да канца жыцця.
Маленькі сабака д. шчаня (з нар.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ганча́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
Паляўнічы сабака, прывучаны гнаць звера.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заскавыта́ць, -вычу́, -вы́чаш, -вы́ча; -вычы́; зак. (разм.).
Пачаць скавытаць.
Сабака заскавытаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
watchdog [ˈwɒtʃdɒg] n.
1. вартаўні́чы саба́ка, саба́ка-вартаўні́к
2. назіра́льнік
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
перапу́дзіць, -у́джу, -у́дзіш, -у́дзіць; -у́джаны; зак., каго (разм.).
Перапужаць.
Сабака перапудзіў авечак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
віславу́хі, -ая, -ае.
З абвіслымі вушамі.
В. сабака.
|| наз. віславу́хасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
куслі́вы, -ая, -ае (разм.).
Які мае здольнасць кусацца, джаліць.
Куслівыя пчолы.
К. сабака.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)