ешыбо́т м. рэл. (навучальна-рэлігійная ўстанова ў яўрэяў) Jeschíwa f -, Jeschíwot

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

манасты́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Рэлігійная абшчына манахаў або манашак, якая ўтварае царкоўна-гаспадарчую арганізацыю.

Мужчынскі м.

Жаночы м.

2. Тэрыторыя, царква і жылыя памяшканні такой абшчыны.

◊

Падвесці пад манастыр каго (разм.) — паставіць каго-н. у вельмі непрыемнае, цяжкае становішча.

|| прым. манасты́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

intolerance [ɪnˈtɒlərəns] n. неталера́нтнасць, нецярпі́масць;

racial/religious intolerance ра́савая/рэлігі́йная нецярпі́масць;

intolerance to antibiotics алергі́я на антыбіётыкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

малака́не, ‑кан; адз. малаканін, ‑а, м.; малаканка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. малаканкі, ‑нак; аю.

Хрысціянская рэлігійная секта, якая не прызнае абраднасці і дагматаў праваслаўнай царквы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Sikh

[si:k]

n.

сыкх -а m. (рэлігі́йная сэ́кта ў Індыі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mystery play

містэ́рыя f. (рэлігі́йная дра́ма на біблі́йныя сюжэ́ты)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Се́кта ‘рэлігійная суполка па-за традыцыйнай царквой’ (ТСБМ). З лац. secta ‘вучэнне, кірунак, школа’, што звязана з sequor ‘іду следам’ (Сной₂, 646; ЕСУМ, 5, 207), магчыма, праз заходнееўрапейскае і рускае пасрэдніцтва.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

піэты́зм, ‑у, м.

1. Рэлігійная плынь, узнікшая ў 17 ст. сярод пратэстантаў Германіі, якая супрацьпастаўляла фармальна-абрадаваму боку рэлігіі містычныя пачуцці.

2. Кніжн. Містычна-набожны настрой, паводзіны (часта фальшывыя).

[Ад лац. pietas.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грама́дска-рэлігі́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грама́дска-рэлігі́йны грама́дска-рэлігі́йная грама́дска-рэлігі́йнае грама́дска-рэлігі́йныя
Р. грама́дска-рэлігі́йнага грама́дска-рэлігі́йнай
грама́дска-рэлігі́йнае		 грама́дска-рэлігі́йнага грама́дска-рэлігі́йных
Д. грама́дска-рэлігі́йнаму грама́дска-рэлігі́йнай грама́дска-рэлігі́йнаму грама́дска-рэлігі́йным
В. грама́дска-рэлігі́йны (неадуш.)
грама́дска-рэлігі́йнага (адуш.)		 грама́дска-рэлігі́йную грама́дска-рэлігі́йнае грама́дска-рэлігі́йныя (неадуш.)
грама́дска-рэлігі́йных (адуш.)
Т. грама́дска-рэлігі́йным грама́дска-рэлігі́йнай
грама́дска-рэлігі́йнаю		 грама́дска-рэлігі́йным грама́дска-рэлігі́йнымі
М. грама́дска-рэлігі́йным грама́дска-рэлігі́йнай грама́дска-рэлігі́йным грама́дска-рэлігі́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

духо́ўна-рэлігі́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. духо́ўна-рэлігі́йны духо́ўна-рэлігі́йная духо́ўна-рэлігі́йнае духо́ўна-рэлігі́йныя
Р. духо́ўна-рэлігі́йнага духо́ўна-рэлігі́йнай
духо́ўна-рэлігі́йнае		 духо́ўна-рэлігі́йнага духо́ўна-рэлігі́йных
Д. духо́ўна-рэлігі́йнаму духо́ўна-рэлігі́йнай духо́ўна-рэлігі́йнаму духо́ўна-рэлігі́йным
В. духо́ўна-рэлігі́йны (неадуш.)
духо́ўна-рэлігі́йнага (адуш.)		 духо́ўна-рэлігі́йную духо́ўна-рэлігі́йнае духо́ўна-рэлігі́йныя (неадуш.)
духо́ўна-рэлігі́йных (адуш.)
Т. духо́ўна-рэлігі́йным духо́ўна-рэлігі́йнай
духо́ўна-рэлігі́йнаю		 духо́ўна-рэлігі́йным духо́ўна-рэлігі́йнымі
М. духо́ўна-рэлігі́йным духо́ўна-рэлігі́йнай духо́ўна-рэлігі́йным духо́ўна-рэлігі́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)