stalwart [ˈstɔ:lwət] adj.

1. fml мо́цны, ду́жы, мажны́

2. му́жны, сто́йкі, рашу́чы;

a stalwart will непахі́сная во́ля;

a stalwart knight адва́жны ры́цар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

забра́ла, ‑а, н.

Частка шлема, якой прыкрываецца твар, каб засцерагчыся ад удараў. Здаецца, зараз з цаглянай вежы вылезе рыцар і скажа: — Стой! На твар забрала апусціць нізка. А. Вольскі.

•••

З адкрытым (паднятым) забралам — адкрыта, не ўтойваючы сваіх сапраўдных намераў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rítterlich

a

1. ры́царскі 2.

adv па-ры́царску, як ры́цар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Teutonic

[tuˈtɑ:nɪk]

adj.

1) старагерма́нскі

2) няме́цкі, тэўто́нскі

Teutonic knight — тэўто́нскі ры́цар, крыжа́к -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Rítter

m -s, -

1) ры́цар;

fáhrender ~ вандро́ўны ры́цар;

zum ~ schlágen* пасвяці́ць у ры́цары;

ein ~ óhne Furcht und Та́del ры́цар без стра́ху і дако́ру;

der ~ von der tráurigen Gestalt ры́цар журбо́тнага во́браза;

ein ~ von der Féder жарт. пісьме́ннік; піса́ка;

ein ~ von der Áhle жарт. шаве́ц;

ein ~ von der Nádel [von der Élle] жарт. краве́ц

2) кавале́р о́рдэна

◊ árme ~ жарт. грэ́нкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Maltéser

m -s, -

1) мальтдец, жыха́р Ма́льты

2) гіст. ры́цар Мальты́йскага о́рдэна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kawaler

м.

1. халасцяк, кавалер, дзяцюк;

stary kawaler — стары халасцяк;

2. кавалер; залётнік; малады чалавек;

3. гіст. кавалер;

kawaler Orderu Odrodzenia — кавалер Ордэна адраджэння;

3. рыцар;

kawaler maltyjski — мальтыйскі рыцар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cavalier

[,kævəˈlɪr]

1.

n.

1) ко́ньнік -а, кавалеры́ст -а, ры́цар -а m.

2) кавале́р, джэнтэльмэ́н -а m.

2.

adj.

фанабэ́рысты, ганары́сты, ганарлі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зага́на ж. поро́к м., изъя́н м., недоста́ток м.;

◊ бе́днасць не з. — бе́дность не поро́к;

ры́цар без стра́ху і ~ны — ры́царь без стра́ха и упрёка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

БАРЭ́ЙКА

(канец 13 — 1-я пал. 14 ст.),

легендарны сярэдневяковы рыцар, бел. шляхціц правасл. веры. Паводле сцвярджэнняў гісторыка М.Стрыйкоўскага, пачынальнік роду Хадкевічаў. Першы подзвіг здзейсніў у 1306, калі адолеў воіна-волата з Залатой Арды, якога выставіў ханскі пасол з патрабаваннем выплаціць даніну з зямель ВКЛ пры ўмове, калі ён пераможа. Вял. князь Гедзімін у знак падзякі падараваў Барэйку ў дзяржанне Стакілавічы, Слонім, Збляны, Казылкішкі і Саханава, а яго нашчадкам — Мсцібава. Другі двубой Барэйка выйграў у 1344 у час паходу вял. кн. Альгерда ў Прусію. Пасля 1-й цяжкай бітвы на р. Юрыя ням. рыцар прапанаваў паядынак на ўмове: хто прайграе двубой, таго войска адступае без бітвы і лічыцца пераможаным. Барэйка зноў узяў верх і праславіў рыцарства ВКЛ.

т. 2, с. 336

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)