Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
А́НЦЫО
(Ancio),
кліматычны курорт у Італіі. Каля 55 км на Пд ад Рыма, на беразе Тырэнскага м. Вядомы з часоў Стараж.Рыма. Мяккі міжземнаморскі клімат, шырокі пляж, працяглы перыяд марскіх купанняў. Музей тэрмаў, рэшткі рымскіх пабудоў.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Ро́стра ’трыбуна на форуме старажытнага Рыма, упрыгожаная насамі караблёў, захопленых у непрыяцеля’, ’упрыгожанні калон у выглядзе насавой часткі старажытнага судна’ (ТСБМ) — праз польскую ці рускую мову з лац.rostra мн. л. ’насы караблёў’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
заваёваж., прям., перен. (то, что завоёвано) завоева́ние ср.;
~вы Старажы́тнага Ры́ма ў А́фрыцы — завоева́ния Дре́внего Ри́ма в А́фрике
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Latin
[ˈlætən]1.
n.
лаці́нская мо́ва, лаці́на f.
2.
adj.
1) лаці́нскі
Latin peoples — рама́нскія наро́ды
2) ры́ма-каталі́цкі
3) лаці́наамэрыка́нскі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дуумві́ры
(лац. duumviri, ад duo = два + vir = муж)
дзве вышэйшыя службовыя асобы ў калоніях і гарадах Стараж. Рыма.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
remains[rɪˈmeɪnz]n.
1. рэ́шта, рэ́шткі;
the remains of the meal рэ́шткі яды́
2. руі́ны, разва́ліны;
the remains of ancient Rome руі́ны старажы́тнага Ры́ма
3.аста́нкі; прах
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
АПІЯ́Н
(Appianos; каля 100, Александрыя — каля 170 н.э.),
гісторык Стараж.Рыма. Грэк па паходжанні. Пры Адрыянерым. грамадзянін, адвакат фіску ў Рыме, пазней — імператарскі пракуратар у Егіпце. Напісаў на грэч. мове «Гісторыю Рыма» ў 24 кнігах (ад заснавання горада да пач. 2 ст.), дзе праслаўляў магутнасць Рым. дзяржавы і даказваў справядлівасць захопу ёю чужых тэрыторый. Унутр. гісторыю Рыма паказваў праз вял. войны, праз гісторыю асобных абласцей. Захаваліся 6—9-я і 11—17-я кнігі, 18—24-я невядомыя, інш. дайшлі ў фрагментах.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
тры́ба1, ‑ы, ж.
Разм. Шасцярня малатарні. [Марыля] была з ганьбай: на правай руцэ тры крайнія пальцы наўскасяк аджавала трыбай малатарні.Брыль.
тры́ба2, ‑ы, ж.
Гіст. Кожная з трох груп родаў, якія складалі патрыцыянскую абшчыну; кожная з трох адміністрацыйна-тэрытарыяльных акруг Старажытнага Рыма.
[Лац. tribus.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ту́ба ‘музычны інструмент’, ‘цюбік’ (ТСБМ), ‘рупар’ (Ласт.). Запазычана праз нямецкую мову з італ.tuba ‘музычны інструмент’, якое з лац.tuba ‘труба’, вядомае яшчэ з часоў Старажытнага Рыма, пры дапамозе слова падавалася каманда да наступу або адступлення войска. Магчыма, з’яўляецца роднасным лац.tībia ‘жалейка’, ‘галёначная косць’ (ЕСУМ, 5, 666; Арол, 4, 112).