fisherman [ˈfɪʃəmən] n. (pl. -men) рыба́к, рыбало́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рыбало́ў м гл рыбак

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

rybak

м. рыбак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Вуда́к ’рыбак, які ловіць рыбу вудай’ (Янк. III). Да вуда пры дапамозе суф. ‑ак па аналогіі з рыбак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рыбало́ў, -ло́ва, мн. -ло́вы, -ло́ваў. м.

1. Чалавек, які ловіць рыбу (вудай, перамётам і пад.).

Р.-аматар.

2. Тое, што і рыбак.

Р. з вялікім стажам.

|| прым. рыбало́ўны, -ая, -ае.

Рыбалоўныя снасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ры́барь и рыба́рь уст., обл. рыба́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fisher

[ˈfɪʃər]

n.

рыба́к -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wędkarz

м. рыбалоў; рыбак; вудзільшчык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Físcher

m -s, - рыба́к, вуда́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рыболо́в

1. рыбало́ў, -ло́ва м.;

2. разг. рыба́к, -ка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)