папо́ўніцы, прысл. (разм.).

На поўны рот, прагна (есці).

Умінаць п. хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́шча, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Рот звера, рыбы.

Ашчэрыць пашчу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рази́нуть сов., разг. разя́віць;

слу́шать, рази́нув рот слу́хаць, разя́віўшы рот;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разя́віць сов., разг. раскры́ть, рази́нуть;

р. рот — раскры́ть (рази́нуть) рот;

р. зя́пу — рази́нуть пасть;

бая́цца рот р. — не сметь рта рази́нуть (раскры́ть);

р. ротпрост., неодобр. раззя́вить рот

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабро́ты, -ро́т і -аў.

Тое, што задавальняе чалавечыя патрэбы, дае матэрыяльны дастатак.

Д. жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сасма́глы, -ая, -ае.

1. Зняможаны ад смагі, гарачыні.

2. Перасохлы, запечаны (пра губы, рот).

Сасмаглыя губы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыадкры́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак., што.

Трохі адкрыць.

П. рот.

|| незак. прыадкрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мушту́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Частка папяроснай гільзы, якую бяруць у рот пры курэнні, а таксама невялікая трубачка, у якую ўстаўляецца папяроса.

2. Дэталь духавога інструмента, якую ў час ігры бяруць у рот або прыкладаюць да губ.

|| прым. муштуко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вані́ты, -аў (разм.).

Адвольнае вывяржэнне змесціва страўніка цераз рот, а таксама тое, што вывяргаецца пры ванітаванні, рвоце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

gob [gɒb] n. BrE, infml рот

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)