акцэптава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

Спец. Прыняць (прымаць), зацвердзіць (зацвярджаць) да аплаты грашовы дакумент (рахунак, чэк, вэксаль). Акцэптаваць рахунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

контокорре́нтный кантакарэ́нтны;

контокорре́нтный счёт фин. кантакарэ́нтны раху́нак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэпане́нцкі фин. депоне́нтский;

д. раху́нак — депоне́нтский счёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэпане́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дэпанента. Дэпаненцкі рахунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэдыто́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да крэдытора. Крэдыторскі рахунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВА́ЎЧАР

(ад англ. voucher распіска, паручыцельства),

1) грашовы апраўдальны дакумент (напр., аплочаны рахунак-фактура, пагашаны рахунак або квітанцыя); распіска.

2) Дакумент, які сведчыць выдачу крэдыту, аплату.

3) Прыватызацыйны чэк на прад’яўніка для мэтавага набыцця каштоўных папер з абмежаванай сферай абарачэння — акцый, аблігацый і інш. 4) Кантрольны талон.

т. 4, с. 45

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кантакарэ́нтны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: кантакарэнтны рахунак — тое, што і кантакарэнт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bank account [ˈbæŋkəˌkaʊnt] n. ба́нкаўскі раху́нак;

open/close a bank account адкры́ць/закры́ць раху́нак (у банку)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

неапла́тны, -ая, -ае.

1. Які не можа быць аплачаны.

Н. рахунак.

2. перан. Вельмі значны, большы за любую ўзнагароду.

Н. доўг.

|| наз. неапла́тнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Кампу́т, ко́мпут ’агульны рахунак, рэестр, колькасць асоб, прадметаў’ (Нас.), ст.-бел. компутъ ’лік. спіс’, са ст.-польск. komput ’тс’ < лац. computus ’рахунак’ < computāre ’лічыць’. Параўн. яшчэ ст.-бел. кампутовать (гл. Булыка, Запаз. 165).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)