Verbum

анлайнавы слоўнік

растапта́ць, -тапчу́, -то́пчаш, -то́пча; -тапчы́; -тапта́ны; зак.

1. каго-што. Наступіўшы, расціснуць; сапсаваць, знішчыць.

Р. грыб.

2. перан. Зняважыць чые-н. пачуцці, прынізіць годнасць.

Р. веру чалавека.

3. што. Пра абутак: доўга носячы, зрабіць залішне прасторным, разнасіць (разм.).

Р. чаравікі.

|| незак. расто́птваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расто́птванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zerdrücken

vt расці́снуць, раздушы́ць

éine Träne ~ — праслязі́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zerquétschen

1) расці́снуць, раздушы́ць; перан. раздаві́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

раздави́ть сов.

1. расці́снуць, мног. парасціска́ць, раздушы́ць, мног. паразду́шваць;

2. перен. раздаві́ць;

раздави́ть врага́ раздаві́ць во́рага.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падушы́ць ¹, ‑душу, ‑душыш, ‑душыць; зак., каго-што.

1. Задушыць усіх, многіх. Падушыць куранят.

2. Раздушыць, расціснуць, памяць. Падушыць яйкі.

3. Душыць некаторы час.

падушы́ць ², ‑душу, ‑душыш, ‑душыць; зак., каго-што.

Апырскаць крыху духамі; злёгку надушыць. Падушыць сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сце́рці ’зняць з паверхні, саскрабеш’, ’намуляць’, ’ператварыць у аднародную масу’, ’апрацаваць (лён)’, ’змарнаваць’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Сл. ПЗБ), ’правесці (час)’ (Ласт.), ’запаліць (запалку)’, ’памыць (падлогу)’ (Мат. Гом.), ’з’есці’ (люб., Нар. ск.), сцерць ’перацерці, выцерці’ (Нас., Сл. ПЗБ, Бяльк., Растарг.), сцёрці ’расціснуць, разарваць на дробныя часткі’ (Варл.). Да церці (гл.) у розных значэннях.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

расплю́снуць (расціснуць) (z)erdrücken vt, platt drücken, platt quétschen, ábplatten vt; strécken vt, bréiten vt (метал)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

стру́шчыць разм. zerkléinern vt, (zer)stückeln vt, zerschlágen* vt; zerdrücken vt, zerquétschen vt (расціснуць); zersplíttern vt (раздрабніць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

разжа́ть сов.

1. (кулак) расці́снуць, раскамячы́ць, разня́ць;

2. (зубы) расшчапі́ць, разня́ць; (губы) растулі́ць;

3. (пружину и т. п.) распусці́ць, адпусці́ць, пасла́біць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растапта́ць, ‑тапчу, ‑топчаш, ‑топча; зак., каго-што.

1. Топчучы або наступіўшы, расціснуць. — Грыб вунь растаптала, — з жалем сказаў Андрэй і паказаў на збіты нагой чорны баравічок. Скрыпка. Лёня кінуў так і не дакураны бычок, растаптаў яго, плюнуў і моўчкі ўзяў з рук Хоміча павады. Брыль. // перан. Зняважыць чые‑н. пачуцці, унізіць чыю‑н. годнасць. [Сяргей:] — Вы растапталі маю веру ў чалавечую шчырасць! А я лічыў вас сапраўднымі людзьмі... Шамякін.

2. Разм. Доўга носячы, зрабіць залішне прасторным, разнасіць (абутак). Растаптаць туфлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)