wystawność

ж. пышнасць, раскоша, хараство

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przepych, ~u

м. раскоша; пышнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Разыгра́ ’раздолле, прастор, раскоша’ (Скарбы). Параўн. ро́зыгры (гл. розыйгра).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

showiness

[ˈʃoʊɪnəs]

n.

пы́шнасьць f., раско́ша напака́з, шыко́ўнасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Лахва́ ’раскоша, удача’, ’хвальба’ (Сл. паўн.-зах.). Да лафа (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пы́шнасць ж Üppigkeit f -; Pracht f, Prunk m -(e)s (раскоша)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

великоле́пие ср. пы́шнасць, -ці ж.; (роскошь) раско́ша, -шы ж.; (красота) хараство́, -ва ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шык

(фр. chic)

паказная раскоша, франтаватасць, форс.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Люксовы ’дабраякасны’ (гродз., Сцяшк. Сл.) — са скарочанага польск. luksusowy ’раскошны’ < лац. luxus ’свавольства, распуста’, ’марнатраўства’, ’раскоша’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

splendor, ~u

м. бляск, пышнасць, вялікапышнасць, раскоша

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)