благода́ть ж.

1. раско́ша, -шы ж., любата́, -ты́ ж., хараство́, -ва́ ср.;

кака́я благода́ть! яка́я раско́ша (любата́)!, яко́е хараство́!;

2. уст., рел. Бо́ская ла́ска, дар Бо́жы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)