fragmentary

[ˈfrægmənteri]

adj.

1) уры́ўкавы, фрагмэнта́рны, няпо́ўны (раска́з), частко́вы

2) Geol. абло́мкавы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

расска́з м.

1. раска́з, -зу м., апо́вед, -ду м., апавяда́нне, -ння ср.;

2. (художественное произведение) апавяда́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няя́снасць, ‑і, ж.

1. Якасць няяснага. Няяснасць вымаўлення гукаў.

2. Што‑н. незразумелае, няяснае. Расказ [пра вепра і ваўка].. рассеяў усякія няяснасці, і на дзеда Талаша глядзелі, як на свайго чалавека. Колас. На дне душы была няяснасць. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэпарта́ж, ‑у, м.

Інфармацыя, расказ па радыё, паведамленне ў газеце аб здарэннях, падзеях і пад. Аб фестывалі міжнародным рэпартаж Па радыё штодня перадаваўся. Корбан. Сузан паглядзеў на здымак і, прыкрыўшы яго рукой, перачытаў тэкст рэпартажу. Лынькоў.

[Фр. reportage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жа́ласлівы

1. жа́лостный;

~выя сло́вы — жа́лостные слова́;

2. жа́лостливый, сострада́тельный;

ж. чалаве́к — жа́лостливый (сострада́тельный) челове́к;

3. тро́гательный;

ж. раска́з — тро́гательный расска́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спыта́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Тое, што і спытаць (у 1 знач.). — І гэта ўсё ты сам напісаў, Сцёпачка? — у захапленні спыталася Аленка, калі Сцёпка скончыў свой расказ. Колас. Спытаўся брат у Стася: — Быць хочаш інжынерам? Аўрамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

garrulous

[ˈgærələs]

adj.

1) гаваркі́, гаварлі́вы, балбатлі́вы

2) расьця́гнуты, залі́шне праця́глы, до́ўгі; шматсло́ўны (раска́з)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

long-winded

[,lɔŋˈwɪndɪd]

adj.

1) шматсло́ўны, расьця́гнуты (раска́з, вы́ступ)

2) з мо́цнымі лёгкімі (для бе́гу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

шапо́ткі, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і шапаткі. Рыбак таксама ўслухаўся ў сцішаны шапоткі расказ, падобны да шамацення саламянай страхі на ветры. Быкаў. Снаваўся голас з песень у жытах, Са звону пчол, з шапоткай плыні траў, З журбы асенняй, што ранне птах. Зуёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

повествова́ние ср.

1. (действие) апавяда́нне, -ння ср., раска́з, -зу м., раска́званне, -ння ср.;

2. (повесть) апо́весць, -ці ж.; (рассказ) апавяда́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)