сталя́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. (разм.).

1. Сталярныя вырабы.

2. Рамяство сталяра.

3. Сталярня.

Працаваць у сталярцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кушне́рства, ‑а, м.

Занятак, рамяство кушняра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ры́марства, ‑а, н.

Рамяство, занятак рымара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сле́сарства, ‑а, н.

Рамяство, занятак слесара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стальма́х, -а́, мн. -і́, -о́ў і стэ́льмах, -а, мн. -і, -аў, м.

Майстар, які робіць калёсы, сані.

|| прым. стальма́шны, -ая, -ае.

Стальмашнае рамяство.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

carpentry [ˈkɑ:pəntri] n. цясля́рства, цясля́рскае рамяство́; сталя́рства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

joinery [ˈdʒɔɪnəri] n. BrE цясля́рская спра́ва (рамяство́), цясля́рства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бо́ндарства, ‑а, н.

Бандарнае рамяство. Бондарства.. [Даніла] закінуў. Інструменты яго паржавелі. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кажамя́цкі, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да кажамякі, кажамякаў. Кажамяцкае рамяство.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rzemiosło

н. рамяство;

rzemiosło chałupnicze — саматужнае рамяство

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)