кампартыменталіза́цыя

(ад кампартымент)

раздзяленне клеткі на кампартыменты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

развёрстывание

1. развёрстванне, -ння ср., размярко́ўванне, -ння ср.; раздзяле́нне, -ння ср.;

2. тип. развёрстванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Збэ́рсаць ’скруціць, зматаць’ (Сл. паўн.-зах.), слонім. ’зрабіць кепска, сапсаваць’ (Нар. лекс.). Гл. барсаць. Лаўчутэ (Сл. балт., 100–101) прапануе аддзяліць бэрсаць ’рабіць кепска, псаваць’ ад барсаць ’працягваць аборы ў лапці’, але бэрсаць і ’блытаць (ніткі)’, а таму такое раздзяленне няпэўнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Zerréißung

f -

1) разрыў

2) перан. разрыў, раско́л, раздзяле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дывізіяні́зм

(ад фр. division = раздзяленне)

тое, што і пуантылізм 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыя-

(гр. dia = праз)

прэфікс, які абазначае пранікненне, раздзяленне, узаемасувязь, узмацненне, завершанасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыге́стыя

(лац. digestio = раздзяленне)

змесціва цукру ў чым-н., выражанае ў працэнтах; цукрыстасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыстыля́цыя

(лац. disillatio = сцяканне кроплямі)

перагонка, раздзяленне вадкіх сумесей на фракцыі рознага саставу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

піраселе́кцыя

(ад піра- + селекцыя)

раздзяленне кампанентаў поліметалічнай руднай сыравіны, заснаванае на рознай лятучасці металаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

се́кцыя​2

(лац. sectio = разразанне, раздзяленне)

мед. анатаміраванне, рассячэнне (напр. с. трупа, с. вены).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)