ро́згляды, ‑аў; адз. няма.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. разглядаць — разгледзець (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozpatrzyć

зак. разгледзець, абмеркаваць, разабраць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

разгляда́ць несов.

1. рассма́тривать, разгля́дывать;

2. рассма́тривать, разбира́ть;

1, 2 см. разгле́дзець

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памеркава́ць, -мярку́ю, -мярку́еш, -мярку́е; -мярку́й; зак.

1. Усебакова разгледзець, абдумаць што-н., дзелячыся сваімі думкамі, меркаваннямі.

Давайце разам памяркуем і вырашым, што будзем рабіць далей.

2. Падумаўшы, разважыць, прыйсці да якога-н. вываду.

Ён памеркаваў і згадзіўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перагле́дзець, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак.

1. каго-што. Агледзець нанава, многае.

П. усе запісы.

2. што. Разгледзець нанава.

П. нормы выпрацоўкі.

|| незак. перагляда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перагля́д, -у, М -дзе, м. і перагляда́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

макрафа́уна

(адмакра- + фауна)

рэшткі выкапнёвых жывёльных арганізмаў, якія можна разгледзець простым вокам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Erörterung

f -, -en абмеркава́нне, разгля́д

éiner ~ unterzíehen* — разгле́дзець, разглядзе́ць, абмеркава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

макрафло́ра

(ад макра- + флора)

рэшткі выкапнёвых раслінных арганізмаў, якія можна разгледзець простым вокам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

◎ Кулёня ’хутар’ (Сцяшк.). Сувязь з куленька (гл.) тлумачыцца тым, што значэнне ’хутар’ можна разгледзець як ’водруб (адрубное гаспадарова)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абгавары́ць, -вару́, -во́рыш, -во́рыць; -во́раны; зак., каго-што.

1. Усебакова абмеркаваць, разгледзець, выказваючы розныя думкі.

А. пытанне на сходзе.

2. Нядобразычліва ахарактарызаваць каго-н., падаць у адмоўным выглядзе; зганіць, абылгаць.

А. суседа.

|| незак. абгаво́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абгаво́рванне, -я, н. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)