1. Патрашыць, вымаць вантробы з забітай жывёліны. На пагорку два цецерукі з-пад самых ног вылецелі, каршуна ўзагнаў, які на пні сойку трыбушыў, потым пастаяў ля здаравеннага вужа і панаглядаў, як ён жабу заглытваў, і падаўся далей.Ляўданскі.
2.Разварочваць, разрываць што‑н., даставаць, вымаць усё тое, што знаходзіцца ў чым‑н. Сядзеў бы [Юрка] ля цапоў з Тодарчыкам ці Вольнай і рэзаў бы перавяслы — трыбушыў снапы.Пташнікаў.Торба была нечым напакавана. Але хлапчукі не сталі трыбушыць, прынеслі, як ёсць, да стайні.Чыгрынаў.
3.перан. Трэсці каго‑н., рабіць вобыск. — Газету канфіскавалі? — запытаў Войцік у вартаўніка. — Перад самым світаннем з’явілася цэлая хеўра і пачала трыбушыць рэдакцыю.Машара.[Пятро Пятровіч:] — Пасля саўгас у нас арганізаваўся, паступіў я ў камсамол, у час калектывізацыі трыбушыў гэтага самага свайго «апекуна».Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
swing
[swɪŋ]1.
v., swung, swung, swinging
1) гу́шкацца, го́йдацца, калыха́цца
2) хіста́цца, ківа́цца, вага́цца (як ма́ятнік, ківа́ч)
3) маха́ць, разма́хваць
He swings his arms as he walks — Ён разма́хвае рука́мі, калі́ йдзе
4) разваро́чваць, круці́ць
He swung his partner as they danced — Ён крутану́ў партнэ́рку ў та́нцы
2.
n.
1) калыха́ньне, го́йданьне, гу́шканьне, хіста́ньне n.
2) го́йданка f.
3) калы́ска, гу́шкалка f.
4) рытм -у m.
5) сьвінг -у m. (музы́чны стыль, та́нец)
•
- in full swing
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)