разваро́чваць гл. развярнуць, разварочаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разваро́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разваро́чваю разваро́чваем
2-я ас. разваро́чваеш разваро́чваеце
3-я ас. разваро́чвае разваро́чваюць
Прошлы час
м. разваро́чваў разваро́чвалі
ж. разваро́чвала
н. разваро́чвала
Загадны лад
2-я ас. разваро́чвай разваро́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разваро́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разваро́чваць несов.

1. развора́чивать, разва́ливать, разруша́ть;

2. (приводить в беспорядок) развора́шивать, разрыва́ть;

3. (поворачивать) развора́чивать, развёртывать;

4. воен. развора́чивать;

1-4 см. развярну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разваро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да развярнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разваро́чаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Варочаючы, раскідаць, разбурыць (што-н. складзенае, пабудаванае); развярнуць (у 1 і 2 знач.).

Р. стары будынак.

|| незак. разваро́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

развярну́ць, -вярну́, -ве́рнеш, -ве́рне; -вярні́; -ве́рнуты; зак., што.

1. Разваліць, раскідаць, разбурыць.

Р. старую будыніну.

Р. бульдозерам зямлю.

Выбухам развярнула (безас.) зямлю.

2. Раскруціўшы, зрабіць, пашырыць (дзірку, адтуліну і пад.).

Р. дзірку.

3. Павярнуўшы, змяніць становішча прадмета, напрамак яго руху.

Р. машыну.

4. Размясціць у шырыню па лініі фронту (спец.).

Р. войска.

Р. строй.

|| незак. разваро́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разваро́чванне, -я, н. і разваро́т, -у, М -ро́це, м. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разваро́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да развярнуцца.

2. Зал. да разварочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разве́ртаць

‘разгортваць, разварочваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разве́ртаю разве́ртаем
2-я ас. разве́ртаеш разве́ртаеце
3-я ас. разве́ртае разве́ртаюць
Прошлы час
м. разве́ртаў разве́рталі
ж. разве́ртала
н. разве́ртала
Загадны лад
2-я ас. разве́ртай разве́ртайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разве́ртаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ператрыбу́шваць

‘разварочваць, ператрасаць, патрашыць усіх, многіх, усё, многае’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ператрыбу́шваю ператрыбу́шваем
2-я ас. ператрыбу́шваеш ператрыбу́шваеце
3-я ас. ператрыбу́швае ператрыбу́шваюць
Прошлы час
м. ператрыбу́шваў ператрыбу́швалі
ж. ператрыбу́швала
н. ператрыбу́швала
Загадны лад
2-я ас. ператрыбу́швай ператрыбу́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ператрыбу́шваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

развора́шивать несов. развару́шваць, разваро́чваць; (сено в прокосах) разбіва́ць, растраса́ць, раскіда́ць, раскі́дваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)