раз’е́сці, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́сць, -яду́ць; раз’е́ў, -е́ла; -е́дзены; зак., што.

Разбурыць, прычыніць пашкоджанні чаму-н.

Кіслата раз’ела скуру.

|| незак. раз’яда́ць, -а́е.

|| наз. раз’яда́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбу́рваць I несов.

1. разруша́ть, разва́ливать; разоря́ть;

2. перен. разруша́ть, разва́ливать;

3. перен. разруша́ть;

1-3 см. разбуры́ць I

разбу́рваць II несов., тех. разбу́ривать; см. разбуры́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

*Расхара́таць, росхора́татыразбурыць, раскідаць’ (бяроз., Шатал.). Ад харатаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zdemolować

зак. разбурыць, знішчыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

разгарадзі́ць, -раджу́, -ро́дзіш, -ро́дзіць; -ро́джаны; зак., што.

1. Раздзяліць перагародкай, агароджай.

Р. пакой у кватэры.

Р. участак.

2. Раскідаць, разбурыць тое, чым было перагароджана што-н.

|| незак. разгаро́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наразбура́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разбурыць вялікую колькасць чаго‑н. Віхор наразбураў стагоў сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Раскаве́ркаць ’парыць, раскапаць’ (Мат. Гом.), раскаве́рчыць, раскавяра́чыць ’раскалупаць, разбурыць’ (Юрч.). Гл. каверт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zertrümmern

vt разбуры́ць; разбі́ць (шкло)

Atme ~ — расшчапля́ць а́тамы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

наразваро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Развярнуць, разбурыць у вялікай колькасці. Наразварочваць стагоў.

2. Разрыць, раскапаць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабуры́ць, ‑буру, ‑бурыш, ‑бурыць; зак., што.

Разм.

1. Разваліць, паламаць; разбурыць. Пабурыць сцірту дроў. Пабурыць плот.

2. Бурыць, свідраваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)