Тражкі́ ’чорнае зерне’ (Жд. 1, Шчарб.). Відаць, да ражкі, ражок ’тс’ (ЛА, 2) з прыстаўным т‑ у выніку дзеяння народнай этымалогіі (пры ад’ідэацыі лексемы труці́ць ’атручваць’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

cone [kəʊn] n.

1. math., tech. ко́нус

2. bot. шы́шка (хваёвых дрэў)

3. : ice-cream cone ва́фельны ражо́к, напо́ўнены маро́жаным

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dog-ear

[ˈdɔg,i:r]

1.

adj.

загну́ты ражо́к (у кні́зе)

2.

v.t.

загіна́ць бачы́ну

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бюгельго́рны

(ням. Bügelhorn, ад фр. bugle = сігнальны ражок + ням. Horn = рог)

сямейства духавых муштучных музычных інструментаў розных памераў і дыяпазону.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

загусце́ць, ‑ее; зак.

Зрабіцца густым або больш густым. Цеста загусцела. □ Выступіла і загусцела на суках жоўтымі слязамі смала. Каліна. Сонейка грэе, зямля дыміцца пад яго пяшчотай, усюды му ражок загусцеў пад платамі. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wldhorn

n -(e)s, -hörner муз. валто́рна, паляўні́чы ражо́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rogal

м.

1. (від булкі) ражок;

2. перан. раганосец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адта́лы, ‑ая, ‑ае.

Які адтаў, падтаў пад уздзеяннем цяпла. Сцежка яшчэ не абсохла, адталая зямля ўгіналася пад нагамі і было мякка ступаць. Пташнікаў. Даніла.. праз адталы ражок шыбы ўбачыў Ларысу. Кулакоўскі. Адразу запахла сырой адталай зямлёй. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Hörrohr

n -(e)s, -e

1) слыхава́я тру́бка

2) слыхавы́ ражо́к

3) мед. стэтаско́п

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Піражок, піражкі́ ’спарыння’ (паст., бярэз., круп., Сл. ПЗБ; Мат. Маг.; карм., рагач., чач., Мат. Гом.; Бяльк.), пірагі, піражок ’тс’ (усх.-бел., ЛА, 2). У выніку семантычнага пераносу паводле падабенства, як і іншыя пераносы лексемы піражкі: брагін. ’каташкі’, ’суквецці на бярозе’ (Шатал.), пры ад’ідэацыі ’ражкі, рожкі’, параўн. ражок, рага́к ’спарыння’ (ЛА, 2, Сл. ПЗБ), якая адыграла вялікае значэнне пры ўтварэнні назвы спарынні.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)