backbencher [ˌbækˈbentʃə] n. радавы́ член парла́мента (у Вялікабрытаніі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

generic [dʒəˈnerɪk] adj.

1. biol. радавы́

2. агу́льны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

патрыманія́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Спадчынны, радавы.

[Лац. patrimonialis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бае́ц, байца́, мн. байцы́, байцо́ў, м.

1. Удзельнік баёў; воін.

Бясстрашны б.

2. Радавы ваеннаслужачы, салдат.

Б. нацыянальнай арміі.

|| прым. байцо́ўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

днява́льны, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Радавы салдат сутачнага нарада, які сочыць за падтрыманнем парадку і чысціні і наглядае за маёмасцю.

Выкананне абавязкаў днявальнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канані́р, ‑а, м.

Радавы артылерыі ў дарэвалюцыйнай Расіі.

[Ням. Kanonier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамфінпла́н, ‑а, м.

Прамыслова-фінансавы план прадпрыемства. Радавы прамфінплан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rodowy

радавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

матро́с, ‑а, м.

Марак, які не адносіцца да каманднага саставу; радавы флота.

[Гал. matroos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rzędowy

радковы, радавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)