экстэр’е́р, ‑у, м.

Знешні выгляд і склад цела жывёл. Пірат [сабака] рос не якім-небудзь дварняком, а на рэдкасць разумным англа-русам з выдатным экстэр’ерам. Карамазаў.

[Фр. extérieur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

korsarz

м. пірат, карсар; марскі разбойнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

хайджэ́кер

(англ. hijacker)

згоншчык самалёта, паветраны пірат.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Pirát

m -en, -en піра́т, марскі́ разбо́йнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hijacker [ˈhaɪdʒækə] n. той, хто захо́плівае самалёты; паве́траны піра́т, паве́траны банды́т; налётчык, грабе́жнік (які нападае на аўтамабілі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pirate​1 [ˈpaɪrət] n.

1. піра́т;

a pirate crew піра́цкая кама́нда;

a pirate ship/flag піра́цкі карабе́ль/флаг

2. паруша́льнік а́ўтарскага пра́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

buccaneer

[,bʌkəˈnɪr]

1.

n.

піра́т -а m.

2.

v.i.

займа́цца мо́рскім рабу́нкам, быць піра́там

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Вікінг ’старажытнаскандынаўскі марскі воін, член рабаўніцкіх марскіх дружын, якія ў VIII–XII стст. нападалі і грабілі еўрапейскія краіны’ (БРС, КТС). Гістарычны тэрмін, запазычаны з рус. викинг (Крукоўскі, Уплыў, 86) < швед. viking < ст.-ісл. vîkingr ’пірат, марскі рабаўнік’, ісл. víking ’паход вікінгаў, пірацтва’ < vîg ’барацьба, бой, забойства’ (Шанскі, 1, В, 97; Ёўгансон, 1, 114–115; Фальк-Торп, 1377).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

rover

I [ˈroʊvər]

n.

вандро́ўнік -а m., бадзя́га -і m. & f.

II [ˈroʊvər]

n.

1) піра́т -а m.

2) піра́цкі карабе́ль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

АДА́Н

(Adam) Адольф Шарль (24.7.1803, Парыж — 3.5.1856),

французскі кампазітар. Чл. Ін-та Францыі (1844). Скончыў Парыжскую кансерваторыю, з 1849 яе прафесар. У 1839—40 жыў у Пецярбургу. Сцвердзіў рамант. кірунак у франц. балеце («Жызэль, або Вілісы», 1841, «Карсар», 1856, і інш.). У Пецярбургу напісаў балет «Пірат». Аўтар больш як 40 опер, у т. л. «Паштальён з Ланжумо» (1836). Выступаў як муз. крытык. Рымская прэмія 1825.

т. 1, с. 94

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)