the blazes

Sl.

пяке́льны аго́нь, пе́кла n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кроме́шный разг. пяке́льны; апраме́тны;

ад кроме́шный сапра́ўднае пе́кла;

тьма кроме́шная апраме́тная це́мра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палю́чы, ‑ая, ‑ае.

1. Які ўсё спапяляе; спякотны, гарачы. Усё гіне пад палючым індыйскім сонцам. Маўр. // Які дае адчуванне апёку. У лесе буяла мноства злой, палючай лясной крапівы. Мележ.

2. перан. Нясцерпны, пякельны. Палючы боль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

burning2 [ˈbɜ:nɪŋ] adj.

1. ве́льмі мо́цны, нясце́рпны (пра пачуцці);

a burning desire мо́цнае жада́нне

2. ве́льмі ва́жны, актуа́льны; пі́льны, во́стры;

a burning issue актуа́льнае пыта́нне

3. мо́цны, пяке́льны, пяку́чы (пра боль)

4. гара́чы, пяке́льны;

the burning sun пяке́льнае со́нца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Höllenstein

m -(e)s пяке́льны ка́мень, ля́піс, азотнакі́слае срэ́бра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мучи́тельный паку́тлівы; (причиняющий боль) балю́чы; (ужасный) страшэ́нны; (невыносимый) нясце́рпны; (адский) пяке́льны;

мучи́тельное сомне́ние паку́тлівае (страшэ́ннае) сумне́нне;

мучи́тельный ка́шель балю́чы (страшэ́нны) ка́шаль;

мучи́тельная жа́жда нясце́рпная (страшэ́нная) сма́га;

мучи́тельная боль пяке́льны (нясце́рпны, страшэ́нны) боль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

beastly

[ˈbi:stli]

1.

adj.

1) зьве́рскі, лю́ты; злы, мярзо́тны

2) informal ве́льмі дрэ́нны, даку́члівы, непрые́мны, пяке́льны

a beastly headache — пяке́льны боль галавы́

2.

adv., informal

ве́льмі; непрые́мна, даку́чліва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Пе́кальнік ’той, хто адпраўляе ў пекла’ (Рам.), смал. пеке́льнік ’памагаты д’ябла’, укр. пеке́льник ’д’ябал, жыхар пекла’. Запазычана з польск. piekielnik ’д’ябал; асуджаны на вечныя пакуты; бязбожнік; скандаліст’ < ст.-чэш. pekelník ’д’ябал; пракляты чалавек у пекле’ са зменай націску пад уплывам пе́кла, параўн. пяке́льны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

д’я́бальскі разм. tuflisch, vertufelt; höllisch (пякельны);

д’я́бальская заду́ма ein tuflischer Plan;

д’я́бальскае надво́р’е Mstwetter n -s, Suwetter n, Hndewetter n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

devilish

[ˈdevəlɪʃ]

1.

adj.

1) д’я́бальскі, чарто́ўскі; сатані́чны, пяке́льны

2) гарэ́зьлівы, гульлі́вы; хітрава́ты

2.

adv.

пяке́льна, страшэ́нна; як чо́рт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)