Прысме́ркці ’змяркацца’ (Нас.), пры́смерак ’змярканне’ (Жд. 3), при́смеркам ’у час змяркання’ (Нас.). Укр. при́смерк ’прыцемак’, при́смерком ’прыцемкам’. Гл. змярка́цца, змрок.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nightfall

[ˈnaɪtfɔl]

n.

зьмярка́ньне n., пры́цемак -ку m., змрок -у m., надыхо́д но́чы

before nightfall — за́відна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

полумра́к м. пры́цемак, -мку м., мн. нет, паўце́мра, -ры ж., мн. нет; (сумрак) змрок, -ку м., мн. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Schúmmer

m -s, -, ~stunde

f -, -n (паў)змро́к, змярка́нне, суто́нне, пры́цемак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

twilight

[ˈtwaɪlaɪt]

1.

n.

суто́ньне, зьмярка́ньне n.; змрок -у, пры́цемак -ку m.

2.

adj.

змро́чны

•

- in the twilight hour

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

су́мерки ед. нет

1. змрок, род. змро́ку м., змярка́нне, -ння ср., пры́цемак, -мку м.;

в су́мерках пры́цемкам;

2. перен. заняпа́д, -ду м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

twilight [ˈtwaɪlaɪt] n.

1. пры́цемак, суто́нне; змярка́нне;

at twilight пры́цемкам, на змярка́нні

2. перы́яд заняпа́ду; кане́ц, скон, схіл;

in the twilight of life у канцы́ жыцця́;

the twilight of the Empire заняпа́д імпе́рыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Вечары́на ’вечар як частка сутак’ (Янк. II), вече̂ри́на ’вячэрні час’ (Нас. Доп.), укр. вечори́на ’вечар’, рус. алан., смал., варон. вечери́на ’вячэрні час, змрок, прыцемак’, пск., наўг. вечери́нка ’тс’, макед. вечерина ’вячэрні змрок, час пад вечар’, балг. вече́рина ’вечар’. Утварэнне ад večer‑ і суф. ‑in‑a, які надае значэнне часткі азначальнай асновы. Ва ўсх.-маг. вічарі́на ’вечар’ суф. ‑ін‑а з’яўляецца павелічальным.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Змрок ’адсутнасць святла’. Укр. змрок, змрік ’прыцемак’, польск. zmrok ’час ад захаду сонца да ночы’, славац. zmrk ’змрок’; параўн. макед. дыял. смркне се ’змрачнець’, балг. смрачвам се ’цямнець’. Ц.-слав. съмръкати ’змрачнець’. Прасл. корань mork‑ (гл. марока) у значэнні ’цемната’ даваў дзеяслоў, які мог прыняць прэфікс sъ‑, з польск. запазычана бел. (і ўкр.) форма з ‑ро‑ (параўн. марока, рус. обморок з ‑оро‑).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

змрок м.

1. Dúnkel n -s; Hálbdunkel n -s (прыцемак); Dämmerung f - (перад заходам ці ўсходам сонца);

2. перан. (атмасфера безнадзейнасці) Dúnkel n -s, Fínsternis f -, -se

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)