адчу́хаць
‘прывесці каго-небудзь у прытомнасць’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адчу́хаю |
адчу́хаем |
| 2-я ас. |
адчу́хаеш |
адчу́хаеце |
| 3-я ас. |
адчу́хае |
адчу́хаюць |
| Прошлы час |
| м. |
адчу́хаў |
адчу́халі |
| ж. |
адчу́хала |
| н. |
адчу́хала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адчу́хай |
адчу́хайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адчу́хаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адчу́хваць
‘прыводзіць каго-небудзь у прытомнасць’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адчу́хваю |
адчу́хваем |
| 2-я ас. |
адчу́хваеш |
адчу́хваеце |
| 3-я ас. |
адчу́хвае |
адчу́хваюць |
| Прошлы час |
| м. |
адчу́хваў |
адчу́хвалі |
| ж. |
адчу́хвала |
| н. |
адчу́хвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адчу́хвай |
адчу́хвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адчу́хваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адчу́чваць
‘прыводзіць каго-небудзь у прытомнасць’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адчу́чваю |
адчу́чваем |
| 2-я ас. |
адчу́чваеш |
адчу́чваеце |
| 3-я ас. |
адчу́чвае |
адчу́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
адчу́чваў |
адчу́чвалі |
| ж. |
адчу́чвала |
| н. |
адчу́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адчу́чвай |
адчу́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адчу́чваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
апрыто́міць
‘прывесці каго-небудзь у прытомнасць’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
апрыто́млю |
апрыто́мім |
| 2-я ас. |
апрыто́міш |
апрыто́міце |
| 3-я ас. |
апрыто́міць |
апрыто́мяць |
| Прошлы час |
| м. |
апрыто́міў |
апрыто́мілі |
| ж. |
апрыто́міла |
| н. |
апрыто́міла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
апрыто́м |
апрыто́мце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
апрыто́міўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
апрыто́мніваць
‘прыводзіць каго-небудзь у прытомнасць’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
апрыто́мніваю |
апрыто́мніваем |
| 2-я ас. |
апрыто́мніваеш |
апрыто́мніваеце |
| 3-я ас. |
апрыто́мнівае |
апрыто́мніваюць |
| Прошлы час |
| м. |
апрыто́мніваў |
апрыто́мнівалі |
| ж. |
апрыто́мнівала |
| н. |
апрыто́мнівала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
апрыто́мнівай |
апрыто́мнівайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
апрыто́мніваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вычу́льваць
‘прыводзіць каго-небудзь у прытомнасць’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вычу́льваю |
вычу́льваем |
| 2-я ас. |
вычу́льваеш |
вычу́льваеце |
| 3-я ас. |
вычу́львае |
вычу́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
вычу́льваў |
вычу́львалі |
| ж. |
вычу́львала |
| н. |
вычу́львала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вычу́львай |
вычу́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вычу́льваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
unconsciousness [ʌnˈkɒnʃəsnəs] n. стан непрыто́мнасці;
fall/lapse into unconsciousness стра́ціць прыто́мнасць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
абме́рці, абамру́, абамрэ́ш, абамрэ́; абамро́м, абамраце́, абамру́ць; абмёр, -ме́рла; абамры́; зак. (разм.).
1. Самлець, страціць прытомнасць.
2. Знямець ад нечаканага і моцнага ўзрушэння.
А. ад страху.
|| незак. абміра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; наз. абміра́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Besínnung
f - свядо́масць, па́мяць, прыто́мнасць
die ~ verlíeren* — 1) стра́ціць прыто́мнасць, знепрыто́мнець; 2) тра́ціць [губля́ць] галаву́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
senseless [ˈsensləs] adj.
1. бессэнсо́ўны, недарэ́чны
2. непрыто́мны;
fall sensless стра́ціць прыто́мнасць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)