прыто́мнасць, -і, ж.

Стан, у якім чалавек здольны ўсведамляць, успрымаць навакольны свет.

Страціць п.

Прыйсці да прытомнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыто́мнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. прыто́мнасць
Р. прыто́мнасці
Д. прыто́мнасці
В. прыто́мнасць
Т. прыто́мнасцю
М. прыто́мнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыто́мнасць ж. созна́ние ср., чу́вство ср.;

прыве́сці да п. — привести́ в созна́ние (в чу́вство);

тра́ціць п. — теря́ть созна́ние, лиша́ться чувств

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыто́мнасць, ‑і, ж.

Стан, у якім чалавек здольны ўсведамляць, успрымаць навакольны свет (звычайна ў словазлучэннях: страціць прытомнасць, прывесці да прытомнасці, прыйсці да прытомнасці і пад.). Ад вострага болю ў назе хлопчык страціў прытомнасць. Сіняўскі. Прытомнасць зноў вярнулася, і Сідар пачуў дзесьці зусім блізка мужчынскія галасы. Галавач. Жанчына была без прытомнасці і трызніла. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыто́мнасць ж. Bewússtsein n -s, Besínnung f -;

у прыто́мнасці bei vóllem Bewússtsein;

тра́ціць прыто́мнасць bewússtlos wérden, das Bewússtsein verlíeren*;

без прыто́мнасці bewússtlos, óhnmächtig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прытомнасць, свядомасць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

знепрыто́мнець, -ею, -ееш, -ее; зак.

Страціць прытомнасць.

Раптам знепрытомнеў пасажыр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыто́мнець, -ею, -ееш, -ее; незак.

Прыходзіць да прытомнасці.

Чалавек то прытомнеў, то зноў губляў прытомнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абамле́лы, -ая, -ае.

1. Які страціў прытомнасць.

А. чалавек.

2. Анямелы, здранцвелы.

А. ад спалоху.

Абамлелыя ногі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адкача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго.

Вярнуць чалавеку прытомнасць.

Ледзь адкачалі тапельца.

|| незак. адка́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)