zaprawiać

незак.

1. запраўляць, прыпраўляць;

2. прывучаць; вучыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dress​2 [dres] v.

1. адзява́ць; адзява́цца; апрана́ць; апрана́цца

2. прыпраўля́ць (ежу)

3. перавя́зваць (рану)

dress up [ˌdresˈʌp] phr. v. прыбіра́цца, апрана́цца па-свято́чнаму

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

салі́ць

1. (прыпраўляць соллю) sálzen vt;

2. (нарыхтоўваць у запас – мяса, рыбу і г. д.) (éin)sálzen vt, pökeln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

przyprawiać

незак.

1. прымацоўваць, прырабляць;

2. кул. прыпраўляць;

3. даводзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

schmálzen

vt прыпраўля́ць тлу́шчам

es ist mir zu gechmálzen — гэ́та для мяне́ на́дта до́рага

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pieprzyć

незак.

1. перчыць, прыпраўляць перцам;

2. разм. малоць лухту; плявузгаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zwíebeln

vt

1) прыпраўля́ць цыбу́ляй

2) разм. дратава́ць каго́-н., ганя́ць каго́-н. (на экзамене)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Пракіда́ць ’кідаць праз што-небудзь; не пападаць, прамахвацца; прапускаць’ (ТСБМ), пракіда́цца, пракідваць, пракідаваць ’запраўляць ежу чым-небудзь’ (брасл., Сл. ПЗБ), пракінуць ’заправіць, засмачыць’ (мядз., Сл. ПЗБ), пракіняны (аб ежы) ’запраўлены’ (паст., в.-дзв., Сл. ПЗБ), пракі́нуты ’тс’ (івян., даўг., Сл. ПЗБ), пракіда́цца ’трапляцца’, ’прачынацца’ (ТС), про́кідзь ’заправа’ (Сл. ПЗБ). Параўн. укр. прокида́тися ’трапляцца; прачынацца’. Да кідаць (гл.). У значэнні ’запраўляць ежу’ калька літ. pramèsti ’пракідваць; запраўляць, прыпраўляць (ежу)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zabielać

незак.

1. бяліць; фарбаваць белай фарбай;

2. прыпраўляць смятанай; забельваць; закрашваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

spice​2 [spaɪs] v.

1. прыпраўля́ць спе́цыямі;

She spiced the biscuit with cinnamon. Яна дадала карыцы ў бісквіт.

2. надава́ць піка́нтнасць, вастрыню́;

His stories are spiced with humour. У яго апавяданнях ёсць гумар.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)