прыналежны

appurtenant

[əˈpɜ:rtənənt]

1.

adj.

прынале́жны

2.

n.

прынале́жная рэч, дада́так -ку m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

каралё́ў

прыметнік, прыналежны

	адз.
	м.	ж.	н.
Н.	каралё́ў	каралё́ва	каралё́ва
Р.	-	-	-
Д.	-	-	-
В.	-	каралё́ву	каралё́ва
Т.	-	-	-
М.	-	-	-

Крыніцы: sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Possessívum

n -s, -va прынале́жны займе́ннік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

besítzanzeigend

a

~es Fürwort — прынале́жны займе́ннік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

пі́раў

прыметнік, прыналежны

	адз.
	ж.
Н.	пі́рава
Р.	пі́равай пі́равае
Д.	пі́равай
В.	пі́раву
Т.	пі́равай пі́раваю
М.	пі́равай

Крыніцы: piskunou2012, prym2009.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

танта́лаў

прыметнік, прыналежны

	мн.
	-
Н.	танта́лавы
Р.	танта́лавых
Д.	танта́лавым
В.	танта́лавы (неадуш.) танта́лавых (адуш.)
Т.	танта́лавымі
М.	танта́лавых

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ю́р’еў

прыметнік, прыналежны

	адз.
	м.
Н.	ю́р’еў
Р.	ю́р’евага
Д.	ю́р’еваму
В.	ю́р’еў ю́р’евага
Т.	ю́р’евым
М.	ю́р’евым

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

і́хні, ‑яя, ‑яе; займ. прыналежны.

Які належыць ім. Сярод нас, хлопцаў, былі і дзяўчаты. Іхняй смеласці і рашучасці можна было толькі зайздросціць. «Маладосць». Абганяе музыкаў саміх Пра цымбалы пра іхнія слых. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даты́чны, -ая, -ае.

1. Прыналежны да чаго-н., які мае пэўнае дачыненне да чаго-н.

Д. да музыкі чалавек.

Асобы, датычныя да злачынства.

2. у знач. наз. даты́чная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. У матэматыцы: прамая лінія, якая праходзіць праз пункт крывой і супадае з ёй у гэтым пункце.

Правесці датычную да акружнасці.

|| наз. даты́чнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

possessívisch

a які́ ўжыва́еца як прынале́жны займе́ннік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Verbum