Verbum

гнеў, гне́ву, м.

Пачуццё моцнага абурэння, злосці.

Прыйсці ў г.

Колькі гневу было за крытыку.

прыцягну́цца, -ягну́ся, -я́гнешся, -я́гнецца; -ягні́ся; зак. (разм.).

Прыйсці куды-н. з цяжкасцю, павольна.

Прыцягнуўся дадому.

узду́мацца, -аецца; безас., зак., з інф.

Нечакана прыйсці ў галаву, захацецца.

Уздумалася з’ездзіць да знаёмага.

замяша́нне, -я, н.

Раптоўнае парушэнне парадку, збянтэжанасць, разгубленасць.

Прыйсці ў з.

Унесці з. ў шэрагі ворага.

заяві́цца, -яўлю́ся, -я́вішся, -я́віцца; зак. (разм.).

Паявіцца дзе-н., прыйсці куды-н. нечакана.

Заявіліся двое апоўначы.

прыджга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак. (разм.).

Хутка прыйсці, прыбегчы куды-н.

Прыджгаў, не зважаючы на дождж.

разнервава́цца, -нерву́юся, -нерву́ешся, -нерву́ецца; -нерву́йся; зак.

Пачаць вельмі нервавацца, прыйсці ва ўзбуджаны стан; расхвалявацца.

Моцна р.

здзіві́цца, здзіўлю́ся, здзі́вішся, здзі́віцца; зак.

Прыйсці ў здзіўленне.

З. нечаканаму прыезду родзіча.

|| незак. здзіўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

памеркава́цца, -мярку́юся, -мярку́ешся, -мярку́ецца; -мярку́йся; зак.

Прыйсці да ўзаемнага пагаднення, паладзіць.

Мы з ім як-небудзь памяркуемся.