ачу́лець

‘прыйсці да прытомнасці, акрыяць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ачу́лею ачу́леем
2-я ас. ачу́лееш ачу́лееце
3-я ас. ачу́лее ачу́леюць
Прошлы час
м. ачу́леў ачу́лелі
ж. ачу́лела
н. ачу́лела
Загадны лад
2-я ас. ачу́лей ачу́лейце
Дзеепрыслоўе
прош. час ачу́леўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)