прашыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прашыць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыстрыгава́ць

‘прашыць што-небудзь рэдкімі шыўкамі’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыстрыгу́ю прыстрыгу́ем
2-я ас. прыстрыгу́еш прыстрыгу́еце
3-я ас. прыстрыгу́е прыстрыгу́юць
Прошлы час
м. прыстрыгава́ў прыстрыгава́лі
ж. прыстрыгава́ла
н. прыстрыгава́ла
Загадны лад
2-я ас. прыстрыгу́й прыстрыгу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыстрыгава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адштабнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Прашыць строчкай; зрабіць шво. Адштабнаваць рукавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заштабнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Прашыць, застрачыць на машыне. Заштабнаваць складку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прашыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прашываць — прашыць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адфастрыгава́ць

‘зашыць, прашыць рэдкімі шыўкамі што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адфастрыгу́ю адфастрыгу́ем
2-я ас. адфастрыгу́еш адфастрыгу́еце
3-я ас. адфастрыгу́е адфастрыгу́юць
Прошлы час
м. адфастрыгава́ў адфастрыгава́лі
ж. адфастрыгава́ла
н. адфастрыгава́ла
Загадны лад
2-я ас. адфастрыгу́й адфастрыгу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адфастрыгава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нафастрыгава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., што і чаго.

Прашыць буйнымі шыўкамі, зрабіць фастрыгу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наштабнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што і чаго.

Спец. Настрачыць, прашыць шляхам штабнавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праштабнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Спец. Прашыць, прастрачыць што‑н. (звычайна на машынцы). Праштабнаваць коўдру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сфастрыгава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., што.

Сшыць, прашыць вялікімі шыўкамі, рыхтуючы для прымеркі. Набірала Наталля на іголку цэлы стус паркалёвых закладак, каб сфастрыгаваць. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)