экстраардына́рны

(лац. extraordinarius, ад extra = звыш, паза + ordinarius = звычайны)

1) надзвычайны, рэдкі (напр. э-ая сустрэча);

2) уст. пазаштатны;

э. прафесар — прафесар без кафедры (параўн. ардынарны 2).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Prof. (пісьмовае скар. ад Professor) (ужываецца перад прозвішчам) : Prof. Mike Nilson Прафе́сар Майк Ні́лсан

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

titular [ˈtɪtjələ] adj. fml тытулава́ны;

titular sovereignity наміна́льны суверэнітэ́т;

a titular professor прафе́сар без ка́федры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Proféssor

m -s, Professóren прафе́сар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

схудзе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Тое, што і схуднець. Схудзеў прафесар, вочы ў яго ўваліліся. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ардына́рны

1. (звычайны) (ganz) éinfach; gewöhnlich;

2. уст.:

ардына́рны прафе́сар órdentlicher Proféssor

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тэало́гія, ‑і, ж.

Тое, што і багаслоўе. Прафесар тэалогіі быў Томас Мюнцэр, рэлігійная філасофія якога набліжалася да атэізму. Алексютовіч.

[Ад грэч. theos — бог і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

o. P.

= ordentlicher Professor – ардынарны [штатны] прафесар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мы́тня, ‑і, ж.

Гіст. Тое, што і мытніца. Прафесар сочыць за тым, як уважліва, старонку за старонкай, праглядаюць запісы ў сшытках чыноўнікі мытні. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ле́ктар ’той, хто чытае лекцыі’, ст.-бел. лекторъ (з XVII ст.) запазычана са ст.-польск. lektor ’асоба, якая каму-небудзь голасна чытае’, ’прафесар’. Да лац. lēctor ’той, хто чытае’ < legere ’чытаць’ (Слаўскі, 4, 136; Булыка, Лекс. запазыч., 159). Гл. яшчэ лекцыя.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)