protest, ~u

м. пратэст;

złożyć protest — падаць пратэст;

na znak ~u — у знак пратэсту

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нязгода, пратэст

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

raise an objection

вы́казаць, заяві́ць пратэ́ст, пярэ́чаньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пратэстанты́зм, ‑у, м.

Агульная назва розных хрысціянскіх веравучэнняў, якія ўзніклі ў сувязі з рэфармацыяй 16 ст. як пратэст супраць каталіцызму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парламента́рый, ‑я, м.

Член парламента. Камуністычныя парламентарыі Францыі і Бельгіі прыслалі ўраду Пілсудскага свой пратэст супраць расправы над Грамадой. Ліс.

[Ням. Parlamentarier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Appellatin

f -, -en юрыд. апеля́цыя, пратэ́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

аслі́ца, ‑ы, ж.

Самка асла.

•••

Валаамава асліца — пра пакорнага, маўклівага чалавека, які нечакана выкажа сваю думку або пратэст супраць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шабло́ннасць, ‑і, ж.

Уласцівасць шаблоннага (у 2 знач.). Нягледзячы на шаблоннасць пытанняў, абвінавачаныя і тут знаходзяць магчымасць выказаць свой пратэст. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sit-in [ˈsɪtɪn] n. сядзя́чая забасто́ўка; пратэ́ст;

hold a sit-in пратэстава́ць ( седзячы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

revolt1 [rɪˈvəʊlt] n. паўста́нне, мяце́ж; бунт; пратэ́ст;

lead/stage a revolt узнача́ліць/арганізава́ць паўста́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)