поража́емый прил. паража́льны;

поража́емое простра́нство воен. паража́льная прасто́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

левабярэ́жжа, -а, н.

Прастора, што знаходзіцца на левым беразе, прылягае да левага берага ракі.

Л.

Нёмана.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

інтэр’е́р, -а, м. (спец.).

Унутраная прастора будынка, памяшкання, а таксама яго архітэктурнае і мастацкае афармленне.

Афармленне інтэр’ера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

міжрэ́чча, -а, мн. -ы, -аў, н.

Мясцовасць, прастора паміж дзвюма або некалькімі рэкамі.

|| прым. міжрэ́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

раздо́лле, -я, н.

1. Шыр, прастор; шырокая вольная прастора.

Р. неабсяжных палёў.

2. Шырокая прастора, якая дае магчымасць свабодна дзейнічаць каму-, чаму-н., праяўляцца чаму-н. (разм.).

Р. птушкам у лесе.

3. перан. Спрыяльныя, зручныя абставіны; умовы для каго-, чаго-н.

Тут р. для грыбнікоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

міжра́ддзе, -я, мн. -і, -яў, н.

Прастора, адлегласць паміж радамі пасаджаных або пасеяных раслін.

|| прым. міжра́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

airspace

паве́траная прасто́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

просто́р м., в разн. знач. прасто́р, -ру м., прасто́ра, -ры ж.;

степно́й просто́р стэ́павы прасто́р;

просто́р для де́ятельности прасто́р (прасто́ра) для дзе́йнасці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

залі́ў, -ліва, мн. -лівы, -ліваў, м.

Водная прастора, якая ўразаецца ў сушу.

Фінскі з.

|| прым. залі́ўны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кругагля́д, -а, М -дзе, м.

1. Прастора, якую можна ахапіць позіркам.

2. перан. Аб’ём ведаў, інтарэсаў.

Пашыраць свой к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)