infiltrate​2 [ˈɪnfɪltreɪt] v.

1. прасо́чвацца (пра ваду)

2. праніка́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пранікне́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пранікаць — пранікнуць.

2. Тое, што і пранікнёнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zúdringen

* vi (s) праніка́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дыфундзі́раваць

(лац. diffundere)

пранікаць шляхам дыфузіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

percolate [ˈpɜ:kəleɪt] v.

1. прасо́чвацца, праніка́ць скрозь; прахо́дзіць

2. распаўсю́джвацца, станаві́цца вядо́мым

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

seep [si:p] v. працяка́ць, прасо́чвацца; праніка́ць, распаўсю́джвацца (пра чуткі, навіны і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

впи́тываться

1. убіра́цца; усмо́ктвацца; праніка́ць;

2. страд. убіра́цца; усмо́ктвацца; уця́гвацца; см. впи́тывать​ 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пенетра́нты

(ад лац. penetrare = пранікаць)

спецыялізаваныя жыгучыя клеткі кішачнаполасцевых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шы́цца¹, шы́юся, шы́ешся, шы́ецца; незак. (разм.).

1. Лезці, прабірацца і пад. ў вузкае месца, туды, дзе цесна; хавацца куды-н.; пранікаць, залазіць куда-н.

Ш. ў натоўп.

Куры шыюцца ў крапіву.

2. перан. Старацца быць падобным на каго-н., прыкідвацца кім-н.

Ш. ў дурні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інфлюэ́нца

(іт. influenza, ад лац. influere = пранікаць)

устарэлая назва грыпу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)