пра́ктык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Работнік, які добра вывучыў сваю справу на практыцы.

2. Практычны, дзелавы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадпрыма́льны, -ая, -ае.

Які ўмее арганізаваць, зрабіць што-н. у патрэбны момант, знаходлівы і практычны.

П. чалавек.

|| наз. прадпрыма́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́вучка, -і, ДМ -чцы, ж.

1. гл. вывучыць.

2. Набытыя ў працэсе вучобы ўменне, навыкі, практычны вопыт.

Добрая в.

Ваенная в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

матэрыялісты́чны, -ая, -ае.

1. гл. матэрыялізм.

2. Вузка практычны, які адносіцца да рэчаіснасці з пункту гледжання сваёй выгады.

|| наз. матэрыялісты́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hands-on [ˌhændzˈɒn] adj. практы́чны, жыццёвы, звя́заны з жыццём;

hands-on experience практы́чны во́пыт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

praktyczny

практычны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

businesslike [ˈbɪznəslaɪk] adj. дзелавы́, дзелаві́ты; практы́чны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tough-minded [ˌtʌfˈmaɪndɪd] adj. практы́чны, разва́жлівы, цвяро́зы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

práktisch

1.

a

1) у розн.знач. практы́чны

~er Arzt — ура́ч, які́ ма́е пра́ктыку

2) практы́чны, дзелаві́ты, спры́тны

3) практы́чны, мэтазго́дны

2.

adv практы́чна, на пра́ктыцы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэалісты́чны, -ая, -ае.

1. гл. рэалізм.

2. Які зыходзіць з разумення і ўліку рэальных абставін, практычны.

Р. падыход да жыцця.

Рэалістычна (прысл.) глядзець на рэчы.

|| наз. рэалісты́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)