проспо́рить сов.
1. (какое-то время) праспрача́цца;
2. (проиграть в споре) прайгра́ць (у спрэ́чцы).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прайграва́ць несов.
1. в разн. знач. прои́грывать; (в споре — ещё) проспо́ривать;
2. прога́дывать;
1, 2 см. прайгра́ць 1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прогада́ть сов.
1. разг. прагада́ць, пралічы́цца, прайгра́ць;
2. (гадать, ворожить в течение какого-л. времени) праваражы́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
wager1 [ˈweɪdʒə] n. dated or fml закла́д; ста́ўка;
lay/make a wager ісці́ ў закла́д;
win/lose a wager вы́йграць/прайгра́ць закла́д
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Праяты́рыць ’прайграць грошы’ (Нас.). Магчыма, слова ўтворана на беларускай глебе ад польск. tyrać, terać ’губіць, знішчаць; траціць (час, годы і да т. п.)’ з дапамогай прыставак пра- і а‑ (гл. a 2) з інтэрвакальным ‑j‑. Няясна, ці адносіцца сюды ж рус. паўн. проты́рить, проты́ркаць ’прагуляць, прамантачыць’. Магчыма, апошняе да ты́ркаць, то́ркаць. Хутчэй за ўсё, да гукапераймальнага тырр, параўн.: грошы тырръ, и покацились (Нас.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
абрамі́зіцца, ‑міжуся, ‑мізішся, ‑мізіцца; зак.
У картачнай гульні — прайграць у выніку рэмізу. // перан. Разм. Памыліцца, трапіць у нязручнае, непрыемнае становішча. Калі быў [Алесь] у інстытуце, усё здавалася такім простым, толькі заставалася захацець — і ўсё выйдзе. А тут, на табе, абрамізіцца з самага пачатку. Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абрамі́зіць, ‑міжу, ‑мізіш, ‑мізіць; зак., каго.
У картачнай гульні — прымусіць каго‑н. прайграць у выніку рэмізу. // перан. Разм. Паставіць у цяжкае, нязручнае становішча, зрабіць непрыемнасць каму‑н. [Пётр Пятровіч:] — Ну, узяў я тую міску ды надзеў яму на галаву. Падумаеш — так ужо абрамізіў! Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
fifty-fifty1 [ˌfɪftiˈfɪfti] adj. infml адно́лькавы, ро́ўны;
You have a fifty-fifty chance of winning. У вас аднолькавы шанс выйграць а(ль)бо прайграць.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
прагуля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак.
1. Правесці некаторы час у гулянні (у 1—3, 5 і 7 знач.)
П. гадзіну на свежым паветры.
Паўдня прагулялі ў шашкі.
2. што. З-за гульні прапусціць што-н., пазбавіцца чаго-н. (разм.).
П. вячэру.
3. што і без дап. Не з’явіцца на работу, зрабіць прагул.
П. заняткі.
4. што. Патраціць на гулянне, п’янства (разм.).
П. многа грошай.
5. каго-што. Пацярпець паражэнне ў гульні або прайграць каго-, што-н.
П. шахматную партыю.
|| незак. прагу́льваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
gamble2 [ˈgæmbl] v.
1. гуля́ць (у азартныя гульні, на скачках, біржы і да т.п.)
2. (on) рызыкава́ць
gamble away [ˌgæmbləˈweɪ] phr. v. прайгра́ць, прагуля́ць;
Нe gambled away all his fortune. Ён прайграў/прагуляў усё сваё багацце.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)