przędza

ж. пража, прадзіва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

уга́р, -у, м. (спец.).

1. гл. угарэць.

2. мн. -ы, -аў. Адходы пры апрацоўцы валакна, пражы і пад., прыгодныя для новай перапрацоўкі.

|| прым. уга́рны, -ая, -ае.

Угарная пража.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

матко́вы, ‑ая, ‑ае.

Зматаны ў маткі, у матках. Матковая пража.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мато́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да матка. Маточная пража.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нітро́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нітрону. Нітронавая пража.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высокагатунко́вы, ‑ая, ‑ае.

Высокага, вышэйшага гатунку; высакаякасны. Высокагатунковая пража. Высокагатунковыя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пачы́нак, ‑нка, м.

Пража, наматаная на верацяно або знятая з верацяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уто́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да ўтку. Уточная пража.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фільдэко́с, ‑у, м.

Кручаная баваўняная пража, якая ўжываецца ў трыкатажнай прамысловасці.

[Ад фр. fil d'Écosse — шатландская нітка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ва́тэрны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ватэрмашыны. Ватэрная пража. Ватэрны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)