абжо́ра, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ы, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -жо́р і -жо́раў (разм.).

Прагны да яды, пражэрлівы, ненасытны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хапу́га, -і, ДМ -пу́гу, Т -ам, м.; ДМ -пу́зе, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -пу́г (разм.).

Той, хто хапае; прагны да нажывы; хабарнік, злодзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

gluttonous [ˈglʌtənəs] adj. пра́гны; абжо́рлівы, ненажэ́рны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

grasping [ˈgrɑ:spɪŋ] adj. пра́гны; сква́пны, скупы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

честолю́бец славалю́б, -ба м.; пра́гны да сла́вы (паша́ны);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rapacious [rəˈpeɪʃəs] adj. fml пра́гны, хці́вы, ненасы́тны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ненажэ́рны, -ая, -ае (разм.).

1. Такі, якога цяжка накарміць; пражэрлівы.

Н. шчупак.

2. перан. Які не можа здаволіцца тым, што мае; прагны да чужога.

Н. характар.

|| наз. ненажэ́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ненасы́тны, -ая, -ае.

1. Такі, якога цяжка накарміць; прагны да яды.

Н. звер.

2. перан. Які не можа здаволіцца тым, што мае.

Ненасытная цяга да ведаў.

|| наз. ненасы́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сква́пны, -ая, -ае.

1. Прагны да багацця і нажывы, хцівы.

2. на што, да чаго. Які прагна імкнецца мець што-н. у вялікай колькасці.

С. на кнігі.

|| наз. сква́пнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завіду́шчы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Зайздросна прагны. У папа вочы завідушчыя, рукі заграбушчыя. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)