ущемля́ть несов., прям., перен. ушчамля́ць, ушчэ́мліваць;

ущемля́ть па́льцы ушчамля́ць (ушчэ́мліваць) па́льцы;

ущемля́ть в права́х ушчамля́ць у права́х;

ущемлять самолю́бие ушчамля́ць самалю́бства;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

феміні́зм, ‑у, м.

У буржуазных краінах — палітычны рух за ўраўнаванне жанчын у правах з мужчынамі.

[Ад лац. femina — жанчына.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рэстыту́цыя ’аднаўленне былых парушаных правоў’ (ТСБМ). Ст.-бел. реституция ’зварот забранай уласнасці’ < ст.-польск. restytucyja ’тс’ < лац. restĭtūtio ’аднаўленне; аднаўленне ў правах’ < restĭtuo ’вяртаю; аднаўляю’ (Булыка, Лекс. запазыч., 77).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рэабілітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго-што.

Аднавіць (аднаўляць) былую добрую рэпутацыю або ў ранейшых правах.

|| звар. рэабілітава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся.

|| наз. рэабіліта́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэнатураліза́цыя, ‑і, ж.

Аднаўленне ў правах грамадзянства асоб, якія страцілі па якой‑н. прычыне грамадзянства гэтай краіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усынаві́ць, -наўлю́, -наві́ш, -наві́ць; -наві́м, -навіце́, -навя́ць; -но́ўлены; зак., каго (што).

Прыняць у сям’ю (хлопчыка, дзяўчынку) на правах роднага сына, дачкі.

У. сірату.

|| незак. усынаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. усынаўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэнатуралізава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца; зак. і незак.

1. Аднавіцца (аднаўляцца) у правах грамадзянства.

2. толькі незак. Зал. да рэнатуралізаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супадпара́дкаваць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго-што.

Кніжн. Адначасова, на роўных правах падпарадкаваць многіх каму‑, чаму‑н. агульнаму, аднаму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

endorsement [ɪnˈdɔ:smənt] n.

1. публі́чная падтры́мка; ухвале́нне

2. BrE адзна́ка аб парушэ́нні ў вадзі́цельскіх права́х

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

underprivileged [ˌʌndəˈprɪvɪdʒd] adj. абмежава́ны ў права́х, пазба́ўлены прывіле́яў, право́ў;

underpriviliged children дзе́ці з бе́дных се́м’яў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)