нятле́нны, -ая, -ае.

1. Які не паддаецца гніенню, тленню (уст.).

Нятленныя мошчы.

2. перан. Які ніколі не знікае; вечны (высок.).

Н. помнік гісторыі.

|| наз. нятле́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pomnik

м. помнік;

pomnik kultury — помнік культуры;

pomnik Mickiewicza — помнік Міцкевічу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

antique​1 [ænˈti:k] n. антыква́рная рэч; по́мнік даўніны́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Stonehenge [ˌstəʊnˈhendʒ] n. Стоўнхе́ндж (дагістарычны помнік у Англіі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ве́лічны, -ая, -ае.

1. Поўны велічы (у 2 знач.), урачыстасці; грандыёзны.

Велічная мэта.

В. помнік.

2. Важны, горды, поўны ўласнай гордасці.

Велічная поза.

В. позірк.

|| наз. ве́лічнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

намагі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, стаіць на магіле. Намагільны помнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tombstone

[ˈtu:mstoʊn]

n.

надмагі́льны по́мнік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абелі́ск, -а, мн. -і, -аў, м.

Помнік у выглядзе гранёнага, звужанага ўверсе слупа, які ставіцца ў гонар якой-н. падзеі або на ўшанаванне чыёй-н. памяці.

Гранітныя абеліскі мінулай вайны.

|| прым. абелі́скавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мегалі́т, ‑а, М ‑ліце, м.

Старажытнае збудаванне з вялізных камянёў (помнік, грабніца і пад.).

[Ад грэч. mégas — вялікі і lithos — камень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паляя́, ‑і, ж.

Помнік старажытнарускай пісьменнасці, у якім падаюцца падзеі, апісаныя ў Старым завеце.

[Грэч. palaiá (diathēkē) — Стары завет.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)