ватэрпо́ла, нескл., н.

Воднае пола.

[Англ. water-polo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

polo [ˈpəʊləʊ] n. sport по́ла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

по́ло спорт., нескл. по́ла ср.;

во́дное по́ло во́днае по́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́л

‘нары, палаткі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́л палы́
Р. по́ла пало́ў
Д. по́лу пала́м
В. по́л палы́
Т. по́лам пала́мі
М. по́ле пала́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Пала́ ’крысо; кавалак тканіны ў натуральную шырыню (як саткана); полка’. Рус. пола́, укр. пола́, ст.-рус. пола ’кавалак тканіны, заслона’, балг. по́ла ’крысо’. Прасл. pola. Ад пол ’старана, палавіна’ (гл.) (Праабражэнскі, 2, 90; Фасмер, 3, 306).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сексало́гія, ‑і, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае праблемы біялогіі пола, палавой гігіены, палавой псіхалогіі, шлюбу і сям’і, палавога выхавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВАТЭРПО́ЛА,

тое, што воднае пола.

т. 4, с. 39

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

polo

нескл. н. спарт. пола

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

во́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да вады; звязаны з вадой. Водны шлях, рэжым. Водная перашкода, энергія. □ [Андрэй:] — За ноч вада паднялася на чатыры метры, заліла ўсю Кашыцкую нізіну. І цяпер такі водны прастор, проста мора. Шамякін. Мінскае возера зрабілася цэнтрам воднага спорту ў горадзе. «Беларусь». // Які ўтрымлівае ў сабе ваду. Водны раствор.

•••

Воднае пола гл. пола.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакла́дка ж. перекла́дка; (пола и т.п. — ещё) перести́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)