пола - Пошук

по́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

По́ла

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

по́ла, нескл., н.

Спартыўная камандная гульня з драўляным мячом і клюшкамі верхам на спецыяльна выезджаных конях.

Коннае п.

○

Воднае пола — спартыўная камандная гульня ў мяч на вадзе, а таксама адпаведны від спорту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́ла нескл., ср., спорт. по́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пола́ ж.

1. (у одежды) крысо́, -са́ ср., мн. кры́сы, -саў, собир. кры́ссе, -сся; пала́, -лы́ ж., мн. по́лы, -лаў;

2. (полотнище) по́лка, -кі ж.;

пола́ пала́тки по́лка пала́ткі;

◊

из-под полы́ з-пад крыса́ (з-пад палы́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́ла, нескл., н.

Спартыўная камандная гульня ў мяч верхам на конях.

•••

Воднае пола — спартыўная камандная гульня ў мяч на вадзе; ватэрпола.

[Англ. polo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́ла-шо́рт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

по́ла н спарт Pólo n -s;

во́днае по́ла Wásserball m -(e)s, Wásserballspiel n -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

пола

Том: 26, старонка: 108.

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

по́л

‘нары, палаткі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Verbum