кур’е́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кур’ера. Кур’ерскія абавязкі. // у знач. наз. кур’е́рскі, ‑ага, м. Тое, што і кур’ерскі поезд. У гэты момант лютым змеем Ляціць кур’ерскі. Задрыжалі Усе шыбы ў вокнах на вакзале. Колас.

•••

Кур’ерскі поезд гл. поезд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпільнава́ць сов.

1. подстере́чь, подкарау́лить;

2. не пропусти́ть, не упусти́ть;

п. по́езд — не пропусти́ть (не упусти́ть) по́езд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суперэкспрэ́с, ‑а, м.

Поезд, які развівае найбольшую хуткасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пране́сціся сов., в разн. знач. пронести́сь; (быстро проехать — ещё) промча́ться;

по́езд ~нёсся — по́езд пронёсся (промча́лся);

~слася чу́тка — пронёсся слух

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трамва́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Гарадская наземная электрычная чыгунка, а таксама поезд гэтай чыгункі, які складаецца з аднаго або некалькіх вагонаў.

○

Рачны трамвай — невялікі пасажырскі параход, які курсіруе па рацэ ў межах горада.

|| прым. трамва́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Туту́ дзіцяч. ‘поезд, машына’ (полац., Суднік, вусн. паведамл.)., туту́каць ‘падаваць гукі (пра музычны інструмент)’ (ТС). Гукапераймальныя імітатывы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

велікагру́зны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для перавозкі вялікай колькасці грузу. Велікагрузны самазвал, поезд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

культпо́езд, ‑а, М ‑дзе, м.

Поезд, прызначаны для культурна-бытавога абслугоўвання насельніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракампасці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Прабіць кампосцерам. Пракампасціраваць білет на поезд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стоп-кра́н, ‑а, м.

Тормазны кран у вагоне, якім экстрана спыняюць поезд.

[Ад англ. stop — спыняць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)