поплаво́к в разн. знач. паплаво́к, -лаўка́ м., плаво́к, род. плаўка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

topienie

н. плаўка, плаўленне, тапленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fusion [ˈfju:ʒn] n.

1. tech. пла́ўка

2. tech. сплаў

3. спалучэ́нне;

a fusion of different styles спалучэ́нне ро́зных сты́ляў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

плаво́к, плаўка, м.

Тое, што і паплавок. Сядзіць дзед Агей без шапкі. Не мігаючы глядзіць на плавок, на галачку хлеба, што гойдаецца на кручку ля самага дна. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ты́гельны, ‑ая, ‑ае.

1. Які звязаны з плаўкай, нагрэвам і пад. у тыглі (у 1 знач.). Тыгельная плаўка металаў. Тыгельная сталь.

2. Спец. Які мае тыгель (у 2 знач.). Тыгельны аўтамат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Піва́лка ’п’яўка (гарад., віц., ЛА, 1). Відаць, з ⁺плаўка ў выніку метатэзы ііў > в..л. Да піць (гл.). Пад уплывам народнай этымалогіі прыста вілася а‑ ці ў‑© апівалка, у півалка, параўн. n і ваўка ’тс’ (ЛА, 1).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сталь, ‑і, ж.

Цвёрды коўкі метал серабрыста-шэрага колеру, які з’яўляецца сплавам жалеза з вугляродам. Плаўка сталі. Высакаякасныя сталі. □ Сімвалам трываласці і надзейнасці здаўна лічыцца сталь. «Звязда».

•••

Дамаская сталь — высокі гатунак узорыстай сталі, якая вырабляецца асобым спосабам.

Нержавеючая сталь — сталь, устойлівая супраць карозіі.

[Ням. Stahl.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schmlze

f -, -n

1) растава́нне (снегу)

2) тэх. пла́ўка

3) плаві́льны заво́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

до́менны спец. Hchofen-;

до́менная печ Hchofen m -s, -öfen;

до́менны працэ́с Hchofenprozess m -es, -e;

до́менная пла́ўка Hchofenschmelze f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

melting

[ˈmeltɪŋ]

1.

n.

1) плаўле́ньне n., пла́ўка f.

2) растава́ньне, распуска́ньне n.

2.

adj.

1) пла́ўкі

2) плаві́льны (цэх, печ)

3) даліка́тны, мя́ккі

4) чульлі́вы, чу́лы

melting point — пункт плаўле́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)