Verbum

выно́сны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і выносісты. На высокай гары маячаць старыя выносныя сосны. Пестрак.

памы́сны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Жаданы, згодны з думкамі; удалы, шчаслівы. [Стахура:] — Ну, вып’ем за памыснае заўтра... Пестрак.

аса́дзісты, ‑ая, ‑ае.

Які асеў, аселы; прысадзісты. Побач — будынак самой дырэкцыі, доўгі, нізкі і асадзісты. Пестрак.

зычлі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць зычлівага. Стары Несцер з сынам, з нявесткай пасадзілі.. [гасцей] з ветлівасцю, зычлівасцю. Пестрак.

мы́канне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. мыкаць; гукі гэтага дзеяння. Глуха здалёк даносілася мыканне каровы. Пестрак.

высві́стваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да высвістаць.

2. Свістаць. [Ян:] — Нехта высвіствае на розныя галасы. Пестрак.

непрысту́пнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць непрыступнага. Старшыня-генерал рабіў уражанне поўнай непрыступнасці. Крэпасць нейкая — дый годзе. Пестрак.

піха́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Тое, што і пхацца. Людзі душыліся, піхаліся, імкнуліся стаць бліжэй да каменя. Пестрак.

абша́рніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які належыць абшарніку, мае дачыненне да абшарніка. [Паддубны:] — З дымам пажараў пускаюць паўстанцы абшарніцкія маёнткі. Пестрак.

бязла́дзіца, ‑ы, ж.

Тое, што і бязладдзе. І толькі абрыўкі слоў даходзілі да свядомасці ў поўнай бязладзіцы. Пестрак.