бязла́дзіца, ‑ы, ж.
Тое, што і бязладдзе. І толькі абрыўкі слоў даходзілі да свядомасці ў поўнай бязладзіцы. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)