interrupt

[,ɪntəˈrʌpt]

v.t.

1) перарыва́ць; перапыня́ць

2) перашкаджа́ць, заміна́ць

3) уме́швацца (у гу́тарку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

przerywać

przerywa|ć

незак.

1. перапыняць; спыняць;

~ć komu w pół słowa — спыняць каго на паўслове;

~ć ciążę — перапыняць цяжарнасць; рабіць аборт (спарон);

silnik przerywać — матор глухне;

2. прарываць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ínnehalten

* аддз.

1.

vt прытры́млівацца, выко́нваць (законы)

2.

vi спыня́цца; (in, mit D) перапыня́ць (што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

interlude

[ˈɪntərlu:d]

1.

n.

1) праме́жак -ку, перапы́нак -у m.

2) праме́жкавы эпізо́д

3) Mus. інтэрлю́дыя f.

2.

v.i.

перапыня́ць, перарыва́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

przecinać

przecina|ć

незак. перарэзваць, пераразаць; перасякаць;

jedna ulica przecinać drugą — адна вуліца перасякае другую;

~ć dyskusję — перапыняць спрэчкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

urywać

незак.

1. рваць, зрываць, адрываць;

2. разм. недадаваць, памяншаць, змяншаць;

3. абрываць, перарываць, спыняць, перапыняць;

urywać rozmowę — абрываць размову

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

break in

а) аб’яжджа́ць (маладо́га каня́), навуча́ць

to break in an office boy — навучы́ць пра́цы пасыльно́га

б) разно́шваць (чараві́кі)

в) перапыня́ць; уме́швацца (у гу́тарку)

г) урыва́цца (сі́лаю)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

break off

а) абло́мваць, аблама́ць; адлама́цца

to break off a twig — аблама́ць галі́нку

б) перапыня́ць, спыня́ць

The conferences were broken off — Канфэрэ́нцыі былі́ спы́неныя

в) парва́ць сябро́ўства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перерыва́ть​I несов. (к перерва́ть)

1. (разделять на части, разрывать) перарыва́ць;

2. (приостанавливать) перарыва́ць; перабіва́ць; перапыня́ць;

3. (разрывать на части всё, многое — об одежде, бумаге и т. п.) драць, дзе́рці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

únter=

аддз. і неаддз. прыстаўка, звычайна ўказвае на рух пад што-н., дзеянне пад чым-н.: únterbreiten падсціла́ць; unterbréchen перапыняць, перабіваць, перарыва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)