перапыня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перапыня́ю перапыня́ем
2-я ас. перапыня́еш перапыня́еце
3-я ас. перапыня́е перапыня́юць
Прошлы час
м. перапыня́ў перапыня́лі
ж. перапыня́ла
н. перапыня́ла
Загадны лад
2-я ас. перапыня́й перапыня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перапыня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перапыня́ць несов.

1. прерыва́ть; перебива́ть;

2. (прекращать движение) приостана́вливать; остана́вливать, заде́рживать;

1, 2 см. перапыні́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапыня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да перапыніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапыні́ць, -ыню́, -ы́ніш, -ы́ніць; -ы́нены; зак.

1. што. Спыніць або прыпыніць якое-н. дзеянне.

П. сяўбу.

2. каго-што. Умяшаннем спыніць таго, хто гаворыць, робіць што-н.

П. дакладчыка пытаннем. П. на паўслове.

3. каго-што. Спыніць, затрымаць у час руху.

Прахожых перапыніў патруль.

|| незак. перапыня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапыня́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да перапыніцца.

2. Зал. да перапыняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаба́шыць, -шу, -шыш, -шыць; незак. (разм.).

1. Канчаць або перапыняць работу.

2. Зарабляць грошы, выконваючы выгадную работу, акрамя асноўнай.

Ш. у выхадны дзень.

|| зак. пашаба́шыць, -шу, -шыш, -шыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прерыва́ть несов.

1. (приостанавливать какое-л. действие) перапыня́ць;

2. (чью-л. речь) перабіва́ць; перапыня́ць;

3. техн. перарыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапыні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перапыню́ перапы́нім
2-я ас. перапы́ніш перапы́ніце
3-я ас. перапы́ніць перапы́няць
Прошлы час
м. перапыні́ў перапыні́лі
ж. перапыні́ла
н. перапыні́ла
Загадны лад
2-я ас. перапыні́ перапыні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перапыні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прегражда́ть несов. перагаро́джваць; (путь, проход) заступа́ць; перапыня́ць; (препятствовать) забараня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапыня́цца несов.

1. прерыва́ться; см. перапыні́цца;

2. страд. прерыва́ться; приостана́вливаться; остана́вливаться, заде́рживаться; см. перапыня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)