змага́ ць , ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак. , каго-што .
Разм. Перамагаць (звычайна ў барацьбе). Родная зямелька Ворагаў змагала... Цяпер волі зорка Над ёй [заззяла]. Чарот .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
боро́ ть несов. уст. прост. о́ ць; (побеждать) перамага́ ць ; (одолевать) адо́ льваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
besí egen
vt перамага́ ць , адо́ льваць, асі́ льваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
vanquish
[ˈvæŋkwɪʃ]
v.t.
перамага́ ць , пераадо́ льваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Перамага́ нне (пірімыга́ ньня ) ’перамога’ (Бяльк. ), польск. przemaganie , чэш. přemáhání , славен. premáganje . Да перамага́ ць пера- і магчы́ (гл.). Магчыма, яшчэ праслав. *per‑magati (як *po‑magati ), параўн. укр. перемага́ ти(ся) , рус. перемога́ ть(ся) , польск. przemagać (się) , чэш. přemáhati (se ), славац. premáhať (sa ), славен. premágati , серб.-харв. према́ гаты ’перамагаць ’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
á uspunkten
vt перамага́ ць па ачка́ х (бокс )
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
conquer [ˈkɒŋkə] v.
1. заваёўваць, пакара́ ць
2. перамага́ ць , пераадо́ льваць, перасі́ льваць;
conquer the enemy перамагчы́ во́ рага
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
worst 4 [wɜ:st] v. fml or dated перамага́ ць , разбіва́ ць (каго-н. );
be worsted пацярпе́ ць паражэ́ нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Ó berwasser
n
~ há ben [bekó mmen* ] — перамага́ ць , атры́ мліваць перава́ гу
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Абмага́ ць ’перамагаць ’, абмагчы ’падужаць, змагчы’ (Сцяц. ). На магчымасць калькі з літ. apgalė́ ti ’тс’ (да galė́ ti ’магчы’) звяртае ўвагу Непакупны Baltistica , VII (1), 1971, 15. Ён бачыць у літ. apgalė́ ti і pérgalėti (абсалютныя сінонімы, адпаведныя бел. абмагаць і перамагаць ap‑ (аб‑ ) цягнуцца да заходняй (прускай), параўн. ст.-прус. epwarisnan (він. скл.) перамога’ і лат. varet ’магчы’ (там жа, 14).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)