Клі́ніць ’навучаць, прывучваць, пераконваць’ (клініць да работы) (Сл. паўн.-зах.). Да клін (гл.). Параўн. клінокз.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Überrdungsgabe

f - здо́льнасць перако́нваць і́ншых

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

namawiać

незак. угаворваць; падгаворваць; пераконваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ула́мыватьI несов., разг. уло́мліваць; (уговаривать — ещё) угаво́рваць; (убеждать — ещё) перако́нваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прасвадава́ць, прасвядавсіць ’раіць, угаворваць’ (ашм., шальч., Сл. ПЗБ). З польск. perswadować ’тс’, што ўзыходзіць да лац. persuäreпераконваць, схіляць’ (Банькоўскі, 2, 531).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

reason2 [ˈri:zn] v. ду́маць, меркава́ць; дака́зваць

reason out [ˌri:znˈaʊt] phr. v. разважа́ць, рабі́ць высно́вы

reason with [ˌri:znˈwɪθ] phr. v. угаво́рваць, перако́нваць;

It is useless to reason with him. Няма ніякага сэнсу яго пераконваць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

upewniać

незак. кніжн. упэўніваць, пераконваць, запэўніваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bring over

перако́нваць; пераця́гваць на свой бок

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

агітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак.

1. за каго-што і без дап. Займацца агітацыяй (у 2 знач.).

А. за кандыдата ў дэпутаты.

2. каго (што). Пераконваць у чым-н., схіляць да чаго-н., угаворваць (разм.).

А. сябра ісці па ягады.

|| зак. сагітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны (да 2 знач.).

|| наз. агіта́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

induce [ɪnˈdju:s] v.

1. fml прымуша́ць

2. med. стымулява́ць (роды)

3. заахво́чваць; схіля́ць; уплыва́ць, перако́нваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)