Сідараў А. П., гл. Пятроў А. (кіраўнік паўстання)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Пятроў А. (кіраўнік Бездзенскага паўстання 1861) 2/200

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

subjection [səbˈdʒekʃn] n.

1. пакарэ́нне, пад пара́д каванне;

the subjection of the rebels падаўле́нне паўста́ння

2. зале́жнасць;

hold/keep smb. in subjection трыма́ць каго́-н. у зале́жнасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

баксёр, ‑а, м.

1. Спартсмен, які займаецца боксам.

2. Гіст. Удзельнік паўстання супраць чужаземных захопнікаў у 1900 годзе ў Кітаі.

3. Парода службовых сабак, якія маюць круглую галаву, кароткую морду, жоўтую поўсць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вайтовіч М. (удзельнік Давыд-Гарадоцкага паўстання 1648) 4/110

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

bohaterka

ж. гераіня;

bohaterka powstania — гераіня паўстання;

bohaterka romansu — гераіня рамана

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэўко́м, ‑а, м.

Гіст. Ваенна-рэвалюцыйны камітэт, створаны для падрыхтоўкі і правядзення ўзброенага паўстання ў Расіі ў кастрычніку 1917 года. // Рэвалюцыйны камітэт у час грамадзянскай вайны і замежнай ваеннай інтэрвенцыі як мясцовы надзвычайны орган Савецкай улады. Рэўкомы Беларусі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Спартак,

правадыр паўстання рабоў у Старажытным Рыме.

т. 15, с. 99

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

багау́ды

(лац. Bagaudae, ад кельц. baga = барацьба)

удзельнікі паўстання супраць рымскага панавання ў Галіі і Паўн. Іспаніі ў 3—5 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лака́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Уласцівы толькі пэўнаму месцу; абмежаваны, мясцовы. Лакальныя асаблівасці быту. Лакальныя войны. □ Рэвалюцыйная сітуацыя мела лакальныя тэндэнцыі і не магла вывесці паўстання за межы рыбацкіх раёнаў. У. Калеснік.

2. У жывапісе — асноўны, характэрны для данага прадмета (пра колер, тон). Лакальны колер.

[Лац. localis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)